Mindfulness is de aanwezigheid in het hier en nu. Een levenshouding met acceptatie en aanvaarding van het moment, zoals die zich aandoet.
Ik begrijp dat dit wat vaag kan klinken, maar een hot topic is het wel. En als je het mij vraagt, ook niet zonder reden. Graag deel ik mijn ervaringen met mindfulness hieronder en wie weet word je wel net zo mindful als ik! 😉
Van nature ben ik iemand die het liefst 35 uur in 24 uur maakt. En gevoelig is voor prikkels van buitenaf, want ik vind veel leuk en sta voor veel dingen open. Het schijnt dat meer van onze generatie hier ‘last’ van heeft en de generatie na ons, misschien nog wel meer. Er is ook zoveel om ons heen. Van jongs af aan krijgen we veel prikkels van buitenaf die ons lichaam en ons brein moeten verwerken. Neem alleen al als voorbeeld die tekenfilms voor kinderen. Druk, drukker, drukst. Deze worden in de ochtend bekeken en dan vinden de leraren het gek dat kinderen al stuiterend de klas binnen komen en moeilijk stil kunnen zitten.
Bij mezelf merkte ik op, dat op de momenten dat ik wat gas terug nam, mijn gedachten met me aan de haal gingen. Nadenken, piekeren, analyseren, vooruit in de tijd, boodschappenlijstjes bedenken, de dag nog een keer beleven enzovoort. En het lukte me niet – of nauwelijks – om deze gedachten te stoppen. Vermoeiend was het. Dus besloot ik wat zelfhulpboeken in te slaan: wie weet zou ik er wat van opsteken. Leuk en leerzaam sommige boeken, maar tegelijk ook theoretisch en veel stimulans op mentaal gebied. Terwijl ik juist op zoek was naar meer rust. Het leerde me wel bepaalde dingen meer te plaatsen, maar die gedachten en onrust bleven bestaan.
Ik besloot me op te geven voor een mindfulness-cursus. Tussen de drukke bedrijven door. 1,5 uur duurde 1 les. De docente straalde één en al rust uit en alle uitleg en oefeningen gingen rustig en met aandacht. Ik deed dingen nooit met aandacht eigenlijk. Vaak was het rennen en vliegen, in de ochtend snel douchen en aankleden om naar werk te vliegen en terwijl ik op werk was, was ik in gedachten bezig met wat er ná werk nog moest gebeuren. Bam, dat was wel een confrontatie in die les: die rust. Ik voelde enorm veel weerstand. Zat vooral op de klok te kijken hoe lang de les nog duurde – en geloof me – waar normaal de tijd voorbij vloog, leek het toen alsof de tijd stil stond. Blij (!) was ik toen de les was afgelopen. Alsof ik werd vrijgelaten. Hup, de auto in en volgas naar huis. Ik kan me nog herinneren hoe opgefokt ik in de auto zat. Zonde van mijn tijd! Ik had 1,5 uur niks zitten doen, die tijd had ik toch wel beter kunnen besteden. Het nut kon ik er (nog) niet van inzien. Ik besloot in de avond de docente op te bellen. “Ik kwam naar deze les omdat ik meer rust wil ervaren, maar het tegenovergestelde gebeurd, ik denk dan ook niet dat het een goed idee is en bij mij past.” En juist wanneer dingen veel weerstand oproepen is het makkelijker de ‘schuld’ bij anderen te leggen: De docente gaf verkeerd les, de tijd was te lang, er was in ieder geval van alles mis. Ze wist me rustig te vertellen dat het erbij kon horen dat er in het begin weerstand ontstaat. Maar dat het juist een keerpunt kunt zijn als je er doorheen gaat. Toch wel nieuwsgierig waar het me naar toe zou leiden, besloot ik de volgende keer opnieuw te gaan.
Dat was een andere ervaring. Ik kon me iets meer overgeven aan de rust en ontspanning. Ik merkte op dat er zelfs een aantal momenten waren dat ik bewust aanwezig was in het hier en nu, in plaats van in gedachten af te dwalen. Ik ging het nut er iets meer van inzien. Voelde dat het me goed deed. In drukte had ik soms van die verschrikkelijke zweetaanvallen of een opgezette buik. Dacht dat dat bij me hoorde. Maar tijdens de mindfulness les werd het minder en had ik er soms zelfs helemaal geen last van. Ik heb de cursus afgemaakt en later ook nog één op één les gehad.
De mindfulness cursus is één van de beste kado’s die ik mezelf heb gegeven. Het heeft mijn manier veranderd waarop ik in het leven sta en met de dingen om ga. Ik heb meer controle over mijn gedachten en kan met aanwezigheid en aandacht genieten van de kleine dingen die ik doe. Zonder dat ik al bezig ben met het volgende moment of met de gedachten in mijn hoofd. Ik hol niet telkens in gedachten vooruit. En wanneer die gedachten of onrust wel op komt zetten, kan ik ook weer terug naar die rust. Dat maakt dat ik me zo veel meer relaxter voel, vrijheid ervaar en… sindsdien altijd goed slaap ;-). Het is oefenen. Het kost tijd. En ik zeg altijd: als ik het kan, kan iedereen het. Maar je lichaam moet er aan wennen, je brein moet er aan wennen. Zo werkt het echt.
Men zegt ook wel dat wanneer we voortdurend bezig zijn met onze gedachten of vooruit of terug gaan in de tijd, we het hier en nu missen: het werkelijke moment dat ons gegeven is, het werkelijke moment waar we in leven. Ik hoop zoveel mogelijk mensen d.m.v. mijn lessen en coaching te mogen inspireren om het hier en nu ten volle te kunnen beleven.
Makkelijke tips die je meteen kunt toepassen:
- Als je loopt: Houd de aandacht bij je voeten. Voel hoe deze de grond raken en hou je aandacht puur bij het lopen. Als je afdwaalt,breng je weer je aandacht naar je voeten.
- Doe huishoudelijke taken met aandacht. Was opvouwen, vaatwasser inruimen of stofzuigen. Blijf bewust van wat je aan het doen bent. Doe geen twee dingen tegelijkertijd.
- Voel waar je ademhaling zit. Je ademhaling is er altijd en brengt je in het hier en nu. Volg je ademhaling en wanneer je afdwaalt in gedachten of geluiden, breng je je aandacht weer naar je ademhaling. Daar probeer je steeds langer met je aandacht te blijven.
Meer weten? Of meer tips om rust te ervaren en meer in het moment te leven? Ik help je er graag bij.